คริสตจักรเกิดได้ในทุกที่ คริสตจักรแห่งแรก (ในเยรูซาเล็ม) เริ่มจากห้องชั้นบนของบ้านหลังหนึ่ง แล้วก็เป็นบ้านทั่วไป แล้วก็เป็นลานในพระวิหาร บางช่วงก็ต้องหลบไปใ้ช้ในห้องใต้ดินตามบ้าน กว่าจะเริ่มมีอาคารโบสถ์ได้ก็ยาวนานหลังจากมีคริสตจักรบ้านมาแล้วถึงราว 300 กว่าปี
ทุกวันนี้คริสตจักรได้พัฒนารูปแบบไปสู่การทำให้ง่ายขึ้น (Simple Church) มีการใช้บ้านมากขึ้นเรื่อยๆ ยิ่งกว่านั้นในโลกตะวันตกได้เกิดกระแสคริสตจักรตามออฟฟิซมากขึ้นด้วย เฉพาะในเมืองธุรกิจอย่างนิวยอร์คก็ได้เกิดคริสตจักรตามออฟฟิสเป็นร้อยๆ จุด มีการรวมตัวนมัสการและศึกษาพระคัมภีร์ในออฟฟิสหลังเลิกงาน หรือช่วงพักเที่ยง
นอกจากนี้เป็นที่ทราบกันดีในหมู่นักศาสนศาสตร์ว่า คริสตจักรเริ่มแรกนมัสการกันตอนเย็นหรือกลางคืน แล้วมาปรับเป็นเช้าวันอาทิตย์ในภายหลัง และก็ไม่ได้ทำเพราะพระเยซูสั่งด้วย แต่เป็นเพราะสถานการณ์พาไป นั่นคือ ช่วงแรกพวกคริสเตียนก็นมัสการวันเสาร์เย็นเช่นเดียวกับชาวยิวทั่วไป และไปที่พระวิหาร แต่เนื่องจากพวกเขาเป็นยิวที่มาเชื่อในพระเยซูก็เลยอยากจะหาเวลารวมตัวนมัสการด้วยกันต่างหาก แต่ก็ยังต้องไปพระวิหารวันเสาร์เย็นอยู่เหมือนเดิม พวกเขาจึงใช้วันอาทิตย์เย็นเพิ่มขึ้นมาอีกวัน แต่ว่าไปแล้วในช่วงแรก พระธรรมกิจการบทที่สองได้บันทึกว่าพวกเขารวมตัวกันตามบ้านของกันและกัน "ทุกวัน" เลยเสียด้วยซ้ำ ต่อมาภายหลังพวกเขาจึงเริ่มบัญญัติศัพท์คำว่า "วันขององค์พระผู้เป็นเ้จ้า" ขึ้นมา (พบในพระธรรมวิวรณ์ 1:10) เพื่อหมายถึงวันอาทิตย์ที่พวกเขาประชุมกันเพื่อนมัสการพระเจ้าและระลึกถึงวันที่พระเยซูเป็นขึ้นมาจากความตาย(ยน.20:19; กจ.20:7; 1 คร.16:2)
ฉะนั้นจึงพบว่า การนมัสการเกิดขึ้นได้ในทุกวัน วันไหนก็ได้ เวลาไหนก็ได้ กี่วันต่อสัปดาห์ก็ได้ และที่ไหนก็ได้
Sinchai
ดีมากค่ะ ได้เห็นการนมัสการพระเยซูทั่วประเทศไทย เป็นแบบธรรมชาติของมนุษย์ที่พบพระเจ้า และแสวงหาการนมัสการแท้ สุดวิเศษค่ะ
ตอบลบ